ไลฟ์สไตล์ > ღღ ห้องรับแขก MateThai

ลูกเป็ดขี้เหร่ (นิทานอมตะแสนสนุก)

(1/2) > >>

Adminis:
ลูกเป็ดขี้เหร่ (นิทานอมตะแสนสนุก)
มีแม่เป็ดตัวหนึ่ง ฟักไข่อยู่เป็นเวลานาน จนกระทั่งวันหนึ่ง ลูกเป็ดตัวน้อย ๆ ก็เริ่มเจาะเปลือกไข่ออกมาทีละตัว ๆ จนเกือบหมด เหลือไข่ใบใหญ่หนึ่งฟอง ที่ยังไม่ยอมออก แม่เป็ดจึงนั่งกกไข่ต่อไป ในที่สุด ไข่ใบสุดท้ายก็แตกออก ลูกเป็ดโผล่ออกมาจากไข่ ตัวโต คอยาว ขนสีเทา รูปร่างน่าเกลียด

วันรุ่งขึ้น แม่เป็ดพาลูกเป็ดน้อย ๆ ไปว่ายน้ำที่สระ เพื่อจะได้ทดสอบว่า ลูกเป็ดขี้เหร่ตัวใหญ่ จะว่ายน้ำได้หรือไม่ ลูกเป็ดวิ่งแข่งขันลงไปลอยคออยู่ในน้ำ และว่ายได้อย่างสวยงาม

ลูกเป็ดขี้เหร่ไม่มีความสุขเลย เพราะลูกเป็ดตัวอื่น ๆ รุมจิกตี ดังนั้น วันหนึ่งลูกเป็ดขี้เหร่จึงหนีไปอยู่หนองน้ำใหญ่แห่งหนึ่ง ลูกเป็ดอาศัยอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหลายวัน วันหนึ่งมีหมาล่าเนื้อตัวหนึ่ง วิ่งผ่ายมาพบลูกเป็ดเข้า หมานั้นหยุดจ้องดูลูกเป็ดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็วิ่งเลยไป

"โธ่เอ๋ย" ลูกเป็ดพูด "ฉันคงน่าเกลียดมาก จนหมาก็ไม่อยากมอง" ลูกเป็ดขี้เหร่ได้ออกเดินทางไปยังสถานที่ต่างๆ หลายที่  จากวันเป็นเดือนจากเดือนเป็นปี แล้วสุดท้ายก็มาอยู่ที่ป่าละเมาะ ริมสระน้ำเป็นเวลานาน

เดี๋ยวนี้ลูกเป็ดโตขึ้นกว่าเดิมมาก มีปีกใหญ่ และแข็งแรง วันหนึ่งลูกเป็ดบินเที่ยวเล่นรอบ ๆ สระ เผอิญเหลือบไปเห็นนกสีขาว 3 ตัวบินลงไปเล่นอยู่ในสระน้ำ ลูกเป็ดนึกในใจว่า ถ้าเราบินลงไปเล่นในสระน้ำ ให้นกแสนสวย 3 ตัวนั้น จิกเราเสีย จะดีกว่าอยู่ต่อไป โดยมีรูปร่างน่าเกลียดอย่างนี้

ลูกเป็ดขี้เหร่นึกในใจ แล้วก็ก้มลงดูเงาของตัวเองในน้ำ แต่แล้วก็ต้องแปลกใจ ที่เห็นเงาเป็นหงส์แสนสวย ต่อไปนี้เราไม่ได้เป็นลูกเป็ดขี้เหร่อีกแล้ว

ฝูงหงส์ในสระลอยเข้ามาใกล้ และพากันทักทาย พวกเด็ก ๆ ร้องว่า มีหงส์มาใหม่อีกหนึ่งตัวแล้ว หงส์ตัวใหม่สวยที่สุด แต่หงส์ตัวใหม่ไม่ได้ลำพองใจเลย เขานึงถึงคืนก่อน ๆ เมื่อครั้งยังเป็นลูกเป็ดขี้เหร่ ฝูงหงส์พากันบินขึ้นจากน้ำ หงส์ตัวใหม่บินเข้าฝูงไปด้วยอย่างมีความสุข

+++ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า +++

หงส์ยังไงก็ยังคงเป็นหงส์อยู่วันยังค่ำ ไม่มีทางกลายจะเป็นเป็ดได้อย่างแน่นอน เพราะฉะนั้น อย่ากังวลในความแตกต่าง เพราะมันอาจเป็นจุดเด่นที่ดี มีประโยชน์ได้ เมื่อถึงเวลา

ดังนั้นแม้จะเจออุปสรรคมากมายเพียงใด อ่อนแอสักเพียงไหน ขอให้เชื่อมั่นในตัวเอง จงอย่าท้อถอย... มีชีวิตอยู่ให้จงได้ แล้วสักวันหนึ่งเมื่อความจริงได้ปรากฏ ความสุขก็จะมาถึงเอง....เชื่อสิ...

chat:
สนุกมากเบย
 :wanwan020:

romeo:
สนุก ได้ข้อคิด
นิทานดี มีคุณค่าครับ
 :wanwan017:

noonarak:
เป็นการ์ตูนอมตะ
ของวอลท์ดิสนีย์เลยค่ะ
 :wanwan013:

friend:
อึ้ง!จากเด็กสาวลูกเป็ดขี้เหร่ฐานะติดลบ สู่เจ้าของธุรกิจความงาม8หลัก ในวัย23

สวัสดีคะ ตอนนี้อายุ23ปี เรียนไม่จบมหาลัย  (เขียนไม่ค่อยเก่งแต่ตั้งใจเขียนและอยากเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังท้อแท้อยู่นะคะ)

เล่าไปถึงตอนเด็กๆบ้านเราเป็นคนฐานะธรรมดา แต่มีช่วงนึงฟองสบู่แตกที่บ้านเราเกิดล้มละลายเจ้งกับธุรกิจที่ลงทุนไปทั้งหมดจึงทำให้ฐานะบ้านเราจนมากมีเงินแค่ใช้ไปวันๆ ดังนั้นเงินเก็บไม่ต้องพูดถึงค่ะ ไม่มีเลย เรียกว่าติดลบนั่นละ และที่สำคัญค่าเทอมโดนทวงตลอด ตอนนั้นรู้สึกอายมาก

เรื่องที่จะเล่าเป็นแรงผลักดันนะคะอย่าท้อ^^ ตอนเด็กๆส่วนใหญ่จะไปไหนมาไหนกับพ่อแม่ แต่ด้วยความที่หน้าตาเราน่าเกลียดมากๆใส่เสื้อผ้าธรรมดากังๆ เวลาเราสวัสดีเพื่อนๆพ่อ คนมักจะไม่รับไหว้เรา อ่าวไมวะ(คิดในใจนะคะ!!) แล้วพอพ่อเราบอกว่า"นี่ลูกกู" เพื่อนตอบว่า"อ่าวกูนึกว่าเด็กขายพวงมาลัย"ตอนนั้นอายุ8-9ขวบได้ เราก้ได้แต่น้อยใจ แต่ก้ไม่คิดมากเพราะยังเด็ก น้อยใจแล้วแปปเดียวก็ลืมคะ

ต่อมาพอเริ่มเรียนประถม-มัธยมเราเป็นคนเรียนไม่เก่งเลย เกเรด้วย เรียกได้ว่าไม่เป็นที่ชื่นชอบของใครๆ เพราะเรียนก็ไม่เก่งแถมยังเกเร ตอนนั้นคุณครูเคยดูถูก "ถ้าอีนี่จบม.3แล้วไม่ท้องก่อนนะชั้นจะกราบตีนมัน"เป็นคำที่แรงแต่จิง แล้วเวลาไปไหนมาไหนเจอญาติผู้ใหญ่ คำถามที่มักถูกถามบ่อยๆคือได้เกรดเท่าไร พอบอกเกรดที่ได้เท่านั้นละ  คำพูดที่ได้ยินจนชินหูคือ"หน้าตาแบบนี้ เรียนก็แย่ จะไปทำอะไรกิน " โหแรงอะ คือโกรธมากแต่ทำไรไม่ได้ก็ได้แต่เก็บความรู้สึกเสียใจเอาไว้ พอจบม.6ก็เข้ามหาลัย แต่ก็เรียนไม่รอด เพราะความไม่รักเรียนของเราเองก็เลยออกจากมหาลัยมาทำงานเลย

ถึงเราจะไม่ชอบเรียนแต่เรื่องการเรื่องงานเราเป็นคนขยันมาก เพราะด้วยความอยากได้อยากมีเงิน อยากรวย เราจึงพยายามทำทุกอย่างที่เด็กคนนึงจะทำได้ เริ่มจากไปเป็นเด็กเสริฟ ขายของตลาดนัด รับของมาขายในอินเตอเน็ต สิ่งต่างๆที่เราทำทั้งหมด ทำให้เราได้มีเงินเก็บ จนมีเงินก้อน (มีคนเคยพูดดูถูกว่า อย่างอีนี่เป็นได้แค่แม่ค้า ใช่ค่ะฉันยอมรับ ฉันเป็นแม่ค้าแล้วฉันก็ภูมิใจและรักในอาชีพของฉันมากด้วย) ตอนนั้นเริ่มมีเงินเก็บก็เลยตัดสินใจว่า ต้องทำอะไรกับตัวเองซักอย่างแล้วละเพราะรู้มาตลอดว่าตัวเองหน้าตาทุเรด ผิวดำ หน้าสิว

สิ่งแรกที่ตัดสินใจทำคือการศัลยกรรมจมูก แต่ก็ไม่ได้สวยขึ้นมาเลย จมูกที่ทำทั้งบวมใหญ่และเบี้ยวอีกร้องไห้พูดเลยเสียดายตังมากๆ อยู่ได้ไม่นานก็ไปแก้อีก1รอบ ครั้งนี้ก็โอเคขึ้นกว่าครั้งแรกนะคะแต่ก็ไม่พอใจ เพราะทรงจมูกดูเล็กและแหลมเกินไปเหมือนปลายจมูกจะทะลุ จึงไปปรึกษาคุณหมอ และตัดสินใจแก้อีกเป็นรอบที่3 ครั้งนี้ละพอใจที่สุดแล้วคะ สำหรับจมูกที่เหมาะกับรูปหน้า ที่สำคัญเพื่อนๆและคนรู้จักทักว่าสวย ทำให้เรามีความมั่นใจขึ้นมากๆ และภูมิใจมากด้วยนะคะ ส่วนเรื่องผิวพรรณเราก็ดูแลตัวเองทุกๆอย่างที่จะทำได้ ลองหมด ใครว่าอะไรดีเราฟาดหมดคะ ก็ดีบ้าง แหกบ้าง ส่วนใหญ่แหกคะ

ตอนนี้หน้าตาดูดีขึ้น ดีใจและภูมิใจคะ^^

เรื่องหน้าตาก็อย่างที่ได้เล่ามาข้างบนแหละคะ คงอยากรู้นะคะว่า การหาเงินของเรานั้นมีที่มาอย่างไร ทำไมเราถึงมีรายได้และมีเงินเก็บ แรกเริ่มทั้งทำงานเสิร์ฟทั้งรับจ้างต่างๆ ก็พอมีเงินเก็บหลักแสนเป็นก้อนแรก จากที่เราเป็นคนชอบและรักการขายอยู่แล้ว ต้องเล่าก่อนว่า เราเป็นคนที่ชอบดูหนังสือแฟชั่น ดูการแต่งตัวสไตล์ต่างๆ อีกทั้งเรายังชอบถ่ายรูปสวยๆเก็บไว้ดูในมือถือ และลองดัดแปลงเสื้อผ้ามาแต่งตัวในสไตล์ของตัวเอง และลองโพสลง facebook และ IG ด้วยความที่เรากล้าที่จะใส่เสื้อผ้าที่เว่อๆไม่อายที่จะโพสลงทุกๆครั้ง จึงทำให้มีคนชื่นชอบในสไตล์ของเรา เป็นผลทำให้มีคนเริ่มตามไอจีหลักพัน แล้วเราก็ใช้ของไม่แพงแต่อาศัยว่าอะไรเหมาะกับตัวเองก็ใส่ และมักจะมีคนถามบ่อยๆ"นู่นนี่นั้นซื้อที่ไหนยังไง" เราก็ตอบไม่เคยกั๊กนะ เลยคิดว่าไหนๆก็ถามละ งั้นลองเอามาขายเองดูดีกว่า ผลตอบรับดีพอสมควรเริ่มมีรายได้หลักแสนคะ;) ดีใจมากๆคะที่ตัวเองสามารถหาเงินได้มากขนาดนี้ และที่สำคัญอย่าหลงลืมนะคะว่าเราเคยจน เราคิดเสมอว่าหากเรามีเงินเราจะต้องเก็บเงินไว้ให้ได้เยอะๆ เรียกได้ว่าเรางกเลยแหละคะ

เล่าถึงธุรกิจของอีเด็กหน้าอุบาดๆคนนี้ตอนนี้ดีกว่า เชื่อไหมละพอหน้าตาดีขึ้นก้มีคนหยิบยื่นโอกาศดีๆให้เรา ตอนนี้เรากับหุ้นส่วนลงทุนทำธุรกิจของตัวเองเกี่ยวกับความสวยความงาม ผลที่ได้โอเคเลยทีเดียวคะ  หยงคิดเสมอว่า"ถ้าทำเล็กมันก็เล็กทำใหญ่ก็ต้องใหญ่" เราเป็นคนชอบเพ้อชอบฝันถึงขั้นหนักนะ ว่าวันนึงชั้นต้องมี"เงิน100ล้านให้ได้"555 ใครจะไปเชื่อ ตอนเรานี้อายุ23แล้ว เรามีเงินเก็บในธนาคาร8หลักแล้ว เราว่า100ล้านก็คงอีกไม่ไกล;)

ตอนนี้ก็ภูมิใจมากแล้วนะคะ เวลาไปไหนใครก็สนใจไม่มองข้ามเราเหมือนเมื่อก่อน ใครจะไปคิดว่าจากเด็กขี้เหร่จนๆคนนั้นจะมีวันนี้ได้ เราเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะ สู้ต่อไป^^ เราเชื่อว่าอดีตเมื่อก่อนเราจะเป็นใคร หน้าตาแบบไไหน เชื้อชาติอะไร แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทุกคนมีคือโอกาส พอเรามีโอกาส เราก็ต้องขยัน อดทน อดทนรอวันของเรามาถึง และรักในสิ่งที่เราทำ สิ่งที่เราเป็น และสิ่งที่เป็นเรา

หยงขอให้ทุกคนสู้ๆ และเปิดรับโอกาสให้กับชีวิต วิ่งตามฝัน วิ่งให้สุด ชีวิตเรา เราเลือกเอง ถึงแม้การวิ่งตามฝันอาจจะเจ็บบ้าง ขรุขระบ้าง ท้อแท้บ้างแต่หยงเชื่อในคำๆนึง " ถึงเราจะไปไม่ถึงดวงจันทร์ แต่เราก็ไปถึงดวงดาวอยู่ดี "

ที่มา http://pantip.com/topic/32646870

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป